هومممممممم

به نام خدایی که در این نزدیکیست....

درود و صد درود به شما!

چقد دلم تنگه یه دوسته!به اندازه ی یه دنیا دلتنگشم!کاش خراب نمیکرد!

کاش میگذاشت همونطور بمونیم!

از طرفی هم نگران کنکورمم!نمیدونم قراره جی بشه!ولی خیلی نگرانم از آینده ام مطمین نیستم!

از هیچکی مهم نیستم!

خیلی دلم میخواد یه جای دور قبول شم!

به این آنترا شدیدا احتیاح دارم!به دور بودن از این محیظ عذاب آور،بعضی وقتا مثه دیوونه ها دوس دارم همه اطرافیانمو فراموش کنم و بدونم که هیچ مسیولیتی ندارم!

از اینکه هر روز استرس دارم خسته شدم!از اینکه باید این شرایظ رو تحمل کنم خسته ام!

درس خوندن خیلی برام لذت بخشه!اما اینکه نمیدونم آیندم کجاست اذیتم میکنه!

اینکه الان اومدم اینجا دارم احساسمو به کیبورد منتقل میکنم فقط و فقط به خاطر نبود داداشمه!

دارم از کام اون آپ

 میکنم!کاش میشد شاد میبودم!اما بد خورده تو پرم!امشب بابا به مناسبت ماشین جدیدی که خریده بود مارو برد کبابی نهاوندی!ای بد نبود!

ولی من کله پاچه یا پیتزا رو ترجیح میدادم!

خب حالا نشد دیگه چکار کنم؟

مجبوریم بسازیم دیگه خیلی سعی کردم سربسر بابام بزارم!خیلی براش خوشحالم!مامانم چند روزه باز درد داره و رو روحیه منم همچین بی تاثیر نبوده!نمیدونم میتونم هفت ماه تا کنکور صبر کنم یا نه!دلم برا خیلی شیطنتا پر میکشه!

ننمیدونم شاید بخاطر اینکه باز میخوام شعر بگمو احساسم قلقلک داده شده اینجوری بیتابم!

چقد سخته نتونی احساستو بروز بدی!و من مثه همیشه به اینکار محکومم!

شهرمو خیلی دوس ارم ولی به یه دور شدن  طولانی ازش نیاز دارم!خودم خوب میدونم که چقدر به شهرم وابسته ام ولی چاره ای جز این نیست!

موبایلمم جمع کردم!

شاید دلم یه احساس جدید میخواد!نمیدونم والا...

خدایا روزی هزار مرتبه شکرت....

اوس کریم چاکرتم!اینا فقط دردو دل بود به جون خودم هیچ گله ای ازت ندارم!

بعدا نوشت:متاسفم که ناراحتتون کردم!

بدرود