ادامه ی ادامه ی رازام!!!!

خوب از اونجایی که من میام اینجا اعتراف میکنم باید بگم که قیافه منو شطرنجی کنید لطفا!!!!!!

گاهی وقتا هست که تو دلم یه حسایی دارم که تو بیرون ندارم

مثلا

خیلی وقتا دوست دارم مامانمو بغل کنم و یه دل سیر گریه کنم اما نمیدونم این حس لعنتیه چیه که جلومو میگیره!

خیلی وقتا دوست دارم به خیلی بگم به خاطر کار اشتباهم معذرت میخوام اما نمیگم

خیلی علاقه دارم کله ی یکی از استادای رباتیکمو بکنم

دوست دارم برم زیر فواره ی اب و داد بزنم خدایاااااااااا عاشقتممممممم

خیلی وقتا شده مامانم بیاد تو اتاق باهام حرف بزنه ولی من اصلا به حرفش گوش نکردم مطمینم اگه بفهمه کلمو میکنه

من یه ادم نامردیم که نگو:خیلی وقتا شده بدونم مامانم با گفتن راز دیگران خوشحال میشه و از سر تقصیر من میگذره،بعد آخرش اون قسمت آدم بدم موفق میشه و میره بهش میگه

اعتراف میکنم از خیلی چیزا بدم میومد اما به خاطر مردم سرزمینم دارم اونکارا رو انجام میدم و به خاطر اینم از خودم متنفرم

یادمه کلاس پنجم چهارم بودم امتحان ریاضی داشتیم بعد من اون درسو غایب بودم خیلی میترسیدم بد بدم تو راه در خونه تا سریسم باتمام بچگیم خدا رو قسم دادم به سر بریده ی امام حسین تا کمک کنه بیست شم،بعد هیجده شدم

اعتراف میکنم سر اون قضیه هیچ وقت دیگه خدا رو قسم ندادم هنوزم فک میکنم بدش اومده و ازم دلگیره

تو ابتدایی یه دوست داشتم همش تو ذهنم اونو شکل سنجاب میدیدم بخاطر همین هیچ وقت باهاش حرف نزدم!من خیلی بدجنسم نه؟؟؟؟؟

اعتراف میکنم فک میکنم برخلاف اونچیزی که نشون میدم مهربون نیستم